Budo‘yu (Japon savaş yollarının genel adı) tanımlamak son derece zor bir iştir çünkü tanımlamak sınırlamaktır ve budo‘nun nihai amacının kişinin sınırlarının ötesine geçmesi olduğu söylenebilir.
Budo, tekniklerin basit “işe yarayan” görünüşlerinden çok daha ötesinde kullanıldığı, dövüş sanatları idealinin en yüksek olduğu eski Japonya’daki uygulamaların mirasçısıdır. Budo dünyaya kendi değerler sisteminin de ifadeleri olan “form”lar kazıyarak yayılmıştır; öğretici amaç, sportif yarışmalar, dinginlik ve boş zamanı değerlendirme.
Ama tüm bu kolay ve hepsi kendince haklı ifadelerin ardında, tam da bu fiziksel uğraşılar sayesinde canlı ve son derece somut bir şekilde kalmış olan, doğulu tabiriyle ilk prensip vardır:
“Kendini tanı ki evreni ve tanrıları tanıyabilesin.”